11 Eylül 2009 Cuma


aHHval
(Ahval: Haller, Vaziyetler, Oluşlar)

Lastik atladığımız, yakan-top oynadığımız ve deniz kabuğundan kolyeler yapıp sattığımız yıllar oldu. Üniversitelerde, “idam cezasını” tartıştığımız müzakereler yaptık. Bayramlarda, yeni kıyafetleri heyecanla bekledik, yerli malı haftasında süt içtik, fener alaylarına katıldık. Büyürken, memelere kapak kapatıldı. Sokaklarda karartmalar oldu, benzin istasyonlarında kuyrukta bekledik, “bu işyerinde grev var” cümleleriyle okumayı sökenlerimiz vardı. Lale işkembecisinin önünde silahlar patladı. Elektrikli radyoları açıp, biraz ısınmasını bekledik. Telgrafın tellerine kuşlar kondu. Eteklerin içine jüponlar giyildi. Çok hızlı çekirdek yendi. Komşu teyze adlarının Nebahat, Müzeyyen veya Münevver olduğu yıllar oldu. Sürekli kompozisyon yazdık. Sinek telleri ile karasinekler avlandı. Bağıra çağıra “All You Need is Love” ve daha edepli “Akşam oldu Hüzünlendim Ben Yine” söylendi…
(Bir zamanlar oldu, bir zamanlar olmadı. Engelli iğneler ve muntazam yaralar belirdi. Muhtelif yalanlar söylendi, muhtelif oyunlar oynandı)

Hamiş: Bu çalışma, tarihin sivil ve kişisel bir noktadan yeniden yazımı ile ilgilidir. Tarih dediğimizde bir önceki saati de içeren “geçmiş an”ı; sivil ve kişisel nokta dediğimizde de otonom algı ve direnişi dahil ettiğimiz bir oyun oynama biçimini kast ediyoruz. Sanırız böyle. Aslında bazı noktalar hala muallak. Hatta allak bullak.
cirCUMstances
(conditions, situations, formations)

Years of jumping rope, playing dodge ball and selling hand-made necklaces made out of sea shell. Debating the death penalty in the universities while impatiently awaiting our new “bayram” clothes. Nurturing ourselves only with domestic products, and participating in torchlight festivities. Trying to shape our breasts with teacups. Voluntary dim outs, waiting on huge lines for gas. Some learned to read with the words: “Strike Here”. As gun shots were fired in front of the local Soup-Shops, we turned on our electric-radios and waited for them to warm up. Birds rested on telegraph lines. We wore hoop skirts and crazily munched sun flower seeds. We had neighbors with classic names like Nebahat, Müzeyyen or Münevver. We continuously wrote compositions and hunted flies with plastic gadgets. We screamed “All You Need is Love” while properly humming “As Night Falls Sorrow Becomes Me Again”” according to tune…
(Certain times happened, certain times didn’t. Disabled needles were stuck and impeccable scars appeared. Certain lies were told, certain games were played.)

Post scriptum: In this work, history is re-written from a civil and personal angle. “History” containing the hour before and when joining autonomy and resistance with the civil and personal angles, a certain style of playing is the result. At least, we think so. Some angles are still blurry. Actually topsy-turvy.

Tasarlayan ve Sahneleyen: Hareket Atölyesi
Sanat Yönetimi: Zeynep Günsür
Hareket Yönetimi: Deniz Olgay Yamanus-Ece Ulutan
Işık Tasarımı: Alev Topal
Ses Tasarımı: Tolga Yüceil
Kostüm Tasarımı: Deniz Olgay Yamanus-Leyla Okan
Teknik: Arda İpek
Prodüksiyon: Nnaco

Hareket Atölyesi: Deniz Olgay Yamanus, Dizem Kaftan, Ece Ulutan, Gizem Soysaldı, Gülsu Aren, Kaan Yüceil, Leyla Okan, Nilgün Günsür, Özden Çetin, Sibel Günsür, Zeynep Günsür (Deniz Boro Polat, Gamze İneceli, Meral Erdoğan)


Referanslar: Hareket Atölyesi Hafızası /Sözlü Tarih, Tanıl Bora / Türkiye’nin Linç Rejimi, H.E. Adıvar /Mor Salkımlı Ev, Tezer Özlü / Çocukluğun Soğuk geceleri, Feroz Ahmad /Bir Kimlik Peşinde Türkiye , Zeynep Sayın /İmgenin Pornografisi, Metin Erksan / Time of Love (1965, film)

Müzikler: Ceviz Oynamaya Geldim /Müzeyyen Senar, Home Comings /Erkan Oğur, Akşam Oldu Hüzünlendim Ben Yine, Kara Tren, You Are My Sunshine, Çarliston, Bayram Gecesi, Gel Güzelim Çamlıca’ya, Osman Paşa Türküsü, Hatırla Sevgilim,
Ağlama Değmez Hayat, Uyu Demeye Geldim, Havuzbaşı, Sevdim bir Genç Kadını, Je ne veux pas Traviller, Buruk Acı

Hiç yorum yok: